Spiritualiteit en jij met een verhaal over een voorgevoel

In de rubriek ‘Spiritualiteit en Jij’ vertellen onze kijkers hun ervaringen met spiritualiteit. Deze week het verhaal van Jessica. Sinds een jaar of 15 voelt zij het aan als er dingen staan te gebeuren.

Ken je dat? Dat je ergens bent en dat er een gedachte in je hoofd schiet en dat het een paar minuten later ook gebeurd?

Mijn naam is Jessica, 39 jaar en ik woon in het midden van het land in een leuk appartementje. Rustig leventje en een leuke baan. Alles heel normaal. Alleen vanaf ongeveer mijn 24e voel ik dingen aan. Het lijkt wel alsof ik kan voorspellen wat er staat te gebeuren.

Het begon allemaal heel onschuldig. Toen ik naar school ging moest ik altijd met de trein. Ik had toen een tas met zo’n band over mijn schouder. Het gebeurde niet vaak maar af en toe schoot die band los bij het opstaan. En ik wist altijd wanneer dat ging gebeuren! Je zou zeggen, houd ‘m dan even goed vast zodat de tas niet op de grond valt. Dat deed ik niet. Ik wilde zien of mijn gevoel juist was.

Naar mate ik ouder werd deden zich steeds meer situaties voor waarin ik dit herkende. In het verkeer heb ik een botsing zien gebeuren tussen auto’s. Ik was er niet bij betrokken gelukkig. Een paar tellen daarvoor voelde ik dat het ging gebeuren dus ben ik snel van rijstrook gewisseld. Eenmaal thuis heb ik zitten trillen op de bank. Maar of het kwam van de schrik van dat ongeluk of van dat gevoel wat mij had geholpen weet ik tot op de dag van vandaag niet.

Een paar jaar geleden overleed mijn broer. Wij waren altijd twee handen op een buik, ook toen we niet meer thuis woonden. Veel contact en veel tijd samen, en met onze partners erbij, doorbrengen. Zijn overlijden kwam niet als een verrassing. Hij was ongeneeslijk ziek en kreeg geen medicatie meer. Ter voorbereiding op zijn begrafenis wilde ik nieuwe kleding kopen. Ik had iets heel moois gezien, alleen was het er helaas niet meer in mijn maat. De man in de winkel belde voor mij naar een ander filiaal en daar was het nog wel op voorraad en ze zouden het voor mij apart leggen. Ik stapte in de auto om naar dat andere filiaal, 35km verderop te rijden, maar ineens bekroop mij het gevoel dat ik naar mijn broer moest rijden! Dit heb ik dan ook gedaan. En wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb zeg. Een half uur nadat ik bij hem thuis aankwam is hij in mijn armen overleden…

Wat het exact is? Geen idee. Ik durf er verder niets mee te doen omdat ik er nogal onzeker over ben. Dit is ook pas de eerste keer dat ik dit deel. Zelfs mijn dierbaarste familie en vrienden weten dit niet van mij! Maar ik ben blij dat ik het heb en het helpt mij in sommige situaties.

Wil jij net als Jessica jouw verhaal met ons én onze kijkers delen? Mail dan naar [email protected] of stuur ons een bericht via Facebook Messenger.

‘Spiritualiteit en Jij’ verschijnt elke woensdagavond om 19:00uur op onze website en Facebookpagina.