Jij bent de regisseur van je eigen leven

Je hebt je lot in eigen handen, de koers van je leven bepaal je zelf en je moet zelf de slingers ophangen in het leven. Dus wanneer het gras groener is aan de overkant, moet je toch echt even meer aandacht besteden aan je eigen gazon. Beeldspraak genoeg, over het zelf vinden van je geluk en welke richting je nu het beste past.

Het overkomt ons allemaal, en op ieder denkbaar gebied van het leven. Het moment waarop je weet dat je op een kruispunt staat. Welke kant loop je op? We zijn allemaal bezig met onze eigen ontwikkeling en groei. Langzaam, en soms snel, ontdekken we meer over wie we zijn en hoe het leven echt is. En realiseren we ons soms dat het tijd is voor veranderingen, omdat een bepaalde levensstijl niet langer meer bij ons past of een relatie niet meer goed voor je is. Je alles uit die baan haalde wat erin zat, en je klaar bent voor iets nieuws. Dat is natuurlijk niet altijd makkelijk. Omdat het spannend kan zijn om iets op te geven dat comfortabel of veilig is. Maar ook omdat je soms geen keuze hebt. Omdat je bijvoorbeeld wordt ontslagen, ernstig ziek wordt of iemand verliest aan een hartstilstand. Omdat een geliefde uit het leven stapte, of omdat je ruzie in de familie krijgt. Dat soort ervaringen kunnen heftig zijn. Alsof je ineens op een kruispunt in je leven staat, waarin het emotioneel onrustig is maar je tóch beslissingen moet maken. Je trekt het misschien ook even niet meer.

Hoe moet je het leven dat je eigenlijk voor ogen had nog vormgeven, als je met zoveel rotzooi om je oren geslagen wordt? Sommige dingen kun je niet voorzien, hoe erg je ook je best doet. Ziekte, dood en andere ellende, het overkomt je en dan zit je er maar mee. Je slaat een weg in die je niet had willen nemen, maar de andere route is plotseling afgesloten en dus moet je toch dat ene pad bewandelen. Dat pad met al die kuilen in de weg, dat pad dat zoveel langer en bochtiger is dan de rechtstreekse route. Je weet wel waar je heen wilt, maar of je de plaats van bestemming nu nog wel bereikt, dat is opeens nog maar de vraag. Verwachtingen vervliegen, dromen moet je aanpassen. Daar moet je je bij neerleggen toch? Maar als je je erbij neerlegt verdwijn je langzaam naar de achtergrond en leeft je leven jou in plaats van jij je leven. En wordt datgene dat jij bent en datgene wat je eigenlijk had gewild, langzaam een schim van wat het ooit geweest is. Omdat je het hebt laten gebeuren. Het is makkelijk te verzanden in onmogelijkheden en obstakels, te vergeten wie je bent en wat je kan. En vooral: te vergeten wat een kracht je hebt als je gewoon gaat halen wat je hebben wilt, want dat is het keerpunt.

Sommige dingen overkomen je en soms moet je dan weer even heel goed op de kaart kijken, voor je je weg weer kunt hervatten. Maar je komt er wel, als je maar stug door blijft lopen. En helaas, de één krijgt meer geluk toebedeeld, dan de ander. Maar hoe je omgaat met de dingen die je overkomen, dat bepaal je zelf. Om even op de beeldspraak terug te komen, je moet roeien met de riemen die je hebt. Want echt, niemand anders komt het naar je toe brengen. Helemaal maakbaar is het leven niet. Maar hoe je omgaat met de dingen die je in je schoot geworpen krijgt, dat bepaal je zelf.

Redactie Dit is mijn Toekomst